خودشیفتگی چیست ؟ علائم افراد خودشیفته چیست و راه های درمان خودشیفتگی چه می باشد؟

اختلال خودشیفتگی چیست؟

اختلال خودشیفتگی یک اختلال روانی شخصیتی است که در آن فرد دارای غرورکاذب است و به شدت نیاز به تعریف و تمجید دیگران دارد.افراد مبتلا به این اختلال خود را منحصر به فرد و بی نظیر می بینند.این افراد هنگامی که از آنها تعریف نمیشود ناامید و سرخورده میشوند.چون آنها فکر میکنند لایق توجه فراوانند.دیگران افراد را خودشیفته را مغرور می دانند و از بودن در کنار آنها لذت نمیبرند.اختلال خودشیفتگی ممکن است منجر به بهم خوردن روابط فرد در مدرسه ،محل کار و یامدرسه شود.البته اختلال خودشیفتگی با صحبت با یک روانشناس و مشاور خوب قابل درمان است .اگر شما و یا اطرافیانتان به این اختلال مبتلا هستید و نیاز به یک مشاور و روانشناس خوب دارید ما به شما سامانه روحیه را پیشنهاد میکنیم.این سامانه با داشتن مشاورین و روانشناسان مجرب میتواند به شما در حل مشکلتان کمک کند.

چگونه اختلال خودشیفتگی را تشخیص دهیم؟

افرادی که دچار اختلال خودشیفتگی هستندبا صفت هایی شناخته میشوندکه عمده ترین این صفت ها مغرور،خودخواه و پرتوقع است.این افراد عزت نفس و اعتماد به نفس زیادی دارند و  معتقدند که نسبت به دیگران برتری دارند.آنها اصلا انتقاد پذیر نبوده و زمانی که از آنها تعریف نمیشود بسیار ناراحت و ناامید میشوند.کسانی که به این اختلال دچارند دائما در حال بزرگنمایی فعالیت ها و دستاوردهای خود هستند و کوجک جلوه دادن تلاش های دیگران.در تعریف کلی این افراد همیشه درگیر زیبایی قدرت،موفقیت هستند.ممکن است دست به رفتارهای پرخطری برای اثبات خود بزنند.

نشانه ها و علائم اختلال خودشیفتگی چیست؟

اختلال خودشیفتگی میتواند در هر سنی در افراد ظاهر شود و افرادی که به آن ابتلا پیدا میکنند ممکن است تا مدت ها متوجه مبتلا بودن خود به این اختلال نشوند.علائم و نشانه های اختلال شخصیتی به شرح زیراست:

• حسادت کردن به افرادی که بهتر از آنها هستند
• سخت به دیگران اعتماد میکنند و تنها خود را قبول دارند
• از کودکی توجه زیادی از جانب خانواده دریافت میکردند.
• از اینکه از آنها تعریف و تمجید کنند لذت میبرند.
• به روابطشان اهمییت نمیدهند و هدفشان از برقراری ارتباط به دست آوردن توجه و تحسین است.
• احساس میکنند لایق بهترین چیزها هستند.
• اصلا انتقاد پذیرنیستند.
• از دیگران برای رسیدن به اهدافشان استفاده میکنند.
• از اینکه موردتایید نباشند ترس دارند.
• به راحتی از دیگران انتقاد میکنند
• عاشق قدرت و شهرت هستند.

این افراد به دلیل برتر دانستن خود از دیگران دوری میکنند و در روابطشان ناکام هستند و زمانی که اوضاع و شرایط بر وقف مرادشان نباشد ناراحت،عصبی و پریشان میشوند.

انواع اختلال شخصیت خودشیفته 

تصویر معمول و عمده اختلال خودشیفتگی غرور وتکبر است .اما نوع های دیگری از این اختلال در افراد وجود دارد که آنها به شرح زیر است:

• خودشیفتگی بدخیم

افرادی که خودشیفتگی وخیم و بدخیم دارند به شدت سعی در کنترل کردن دیگران دارند، روال خودش را پیش میبرد و کاری به این ندارد که به چه کسی آسیب میرساند.از نظر کرنبرگ این نوع شخصیت ترکیبی از خودشیفته و پرخاشگری و این افراد را در آسیب زاترین سطح قرارداده اند.

• خودشیفته نخبه گرا

این دسته از افراد اعتماد به نفس بالایی دارند،از درستی رفتار خود مطمئنند و خود را توانمند می بینند.احساس قدرت می کنند و سعی دارندموفقیت های خود را به رخ دیگران بکشند.همچنین از هر فرصتی برای مشهور شدن استفاده میکنند

• خودشیفته عاشق پیشه

مهارت این افراد در اغواگری و وسوسه کردن افرادی است که نیاز هیجانی دارند و بیشتر در  این نوع روابط سعی در ارضای خواسته ها و امیال جنسی خود هستند.این شخصیت ها شیفته بدنشان هستند و به ظاهر و لباس پوشیدن خود بسیار اهمییت میدهند.

• خودشیفته بی خیال 

این افراد بسیار فرصت طلبند و برای رسیدن به اهداف خود از دیگران سواستفاده میکنند.افراد مبتلا به این اختلال نسبت به موضوع حقیقت و درست بی تفاوتند.

• خودشیفته جبرانی 

این افراد به دلیل اینکه در کودکی ی در مرحله ای از زندگی خود دچار آسیب و زخم شده اند سعی میکنند به جای فروپاشی ،توهم خودبزرگ بینی و برتری داشته باشند.

• خودشیفته افسرده

این تیپ افراد معمولا احساس شرمندگی و افسردگی دارند. چراکه فرد خودشیفته نیاز به توجه و تعریف و تمجید دارد و زمانی که آن را دریافت نمیکند دچار سرخوردگی میشود.

• خودشیفته صمیمی

این افراد به عنوان کسی که خودش را وقف رفاه دیگران میکنند نشان میدهد.این فرد به نظر میرسد مسئول کمک به دیگران است اما در نهایت مشخص میشود که طبق علایق خودش عمل میکند .

خودشیفتگی در روانشناسی 

در روانشناسی، خودشیفتگی یا نارسیسم یا نرگس مندی بیانگر عشق افراطی به خود و تکیه بر علایق و افکار درون است.در روان شناسی نیز نارسیسم افراطی، براساس ویژگی روانی و شخصیتی در عشق بیش از اندازه به خود و خودشیفتگی بی‌حد شناسایی می‌شود و آن را نوعی اختلال روانی می‌دانند.واژهٔ نارسیسم را در روانشناسی فردی گاه به جای اصطلاحاتی مانند تحقیرکننده، پوچی، خودپرستی یا خودپسندی استفاده می‌کنند و گاهی نیز در جامعه‌شناسی آن را به جای نخبه گرایی یا بی‌تفاوتی نسبت به سرنوشت دیگران می‌نامند.

دلایل ابتلا به اختلال خودشیفتگی

هنوز علت اصلی  این بیماری مشخص نشده است اما محققان بر این باورند که ژنتیک و عوامل محیطی وتربیت اشتباه والدین میتواند در به وجود آمدن این بیماری موثر باشد.برخی دیگر از دلایلی که میتوان گفت باعث ابتلا به این اختلال میشود به شرح زیر است:

• تنبیه یا تشویق افراطی
• وابستگی زیاد به والدین
• توجه بیش از حد در کودکی
• آزار و اذیت شدن در دوران کودکی
• سواستفاده و یا کم توجهی

گرچه این ها هم نمیتواند دلایل اصلی به وجود آمدن این بیماری باشد اما سامانه روحیه تربیت والدین را یکی از مهم ترین عوامل در این زمینه میداند.

توضیح فروید در اختلال خودشیفتگی

فروید عقیده داشت که بسیاری از ویژگی های خودشیفتگی با بشر به دنیا می‌آیند و او نخستین کسی بود که خودشیفتگی را با روانکاوی توضیح داد.به گفته فروید این مفهوم برای اولین بار در روانشناسی توسط بل ناک به کار گرفته شده است. آندرو موریسون نیز ادعا کرد، در دوران بزرگسالی، میزان مفیدی از خودشیفتگی در افراد وجود دارد یا به وجود می‌آید؛ که آن‌ها را قادر می‌سازد تا در رابطه برقرار کردن با دیگران، فردیت خود را نیز در نظر بگیرند .وی بعدها این عقیده را تصحیح می‌کند و توضیح می‌دهد که در واقع هولاک الیس را باید ابداع‌کنندهٔ این اصطلاح دانست. خود الیس توضیح داده‌است که او این اصطلاح را برای توصیف نگرشی روانی به کار برد.

چگونه با افرادی که دچار اختلال خودشیفتگی هستند زندگی کنیم؟

اگر چه زندگی کردن با این افراد بسیار دشوار و چالش برانگیز است اما میتوان باآن کنار آمد و راه حلی برایش پیداکرد.مراجعه کردن به یک روانشناس و مشاور خوب میتواند کمک مفیدی برای زندگی کردن درکنار این افراد باشد.مراجعه به مشاور و روانشناس میتواند تغییرات آشکاری در رفتار مراجعه کننده ایجاد کند.به یاد داشته باشید که شما در قبال رفتار های خودمسئول هستید و میتوانید آن راتغییر دهید .حتی اگر افراد خودشیفته نمیتوانند عیب و مشکل خود را ببیند شما میتوانید بانشان دادن اعتراض خود آنها را وادار به این کنید که رفتارشان را مقابل شما کنترل کنند.

تفاوت اعتماد به نفس و خودشیفتگی چیست؟

ممکن است صفات اختلال خودشیفتگی شبیه اعتماد به نفس به نظر برسند درحالی که یکی نیستند. این دو موضوع کاملا با یکدیگر متفاوت اند همانطور که پیش تر به آن اشاره کردیم خودشیفتگی، احساس خودبزرگ بینی ، نداشتن همدلی با دیگران، نیاز به تعریف و تمجید بیش از حد، و این باور که فرد منحصر به فرد و متفاوت است و لایق برخورد ویژه است، تعریف می شود اما اعتماد به نفس در اصل به معنی ایمان به خود و استعداد ها و توانایی های فرد است.

درمان اختلال خودشیفتگی

برای تشخیص این اختلال نیاز به هیچ تجهزات پزشکی و آزمایشی نیست .تنهایک روانشناس ودرمانگرمیتواند آن را تشیص دهد و در درمان آن به شما کمک کند.معمولا افرادی که اختلال خودشیفتگی را دارند حاضر به درمان نیستند و این کار را نوعی توهین به خود میدانندواکثر مراجعه کنندگان و بیماران از سمت دوستان و خانواده ها معرفی میشوند.معمولا برای درمان این بیماری از روش روان درمانی استفاده میکنند.روند درمان اختلال خودشیفتگی آهسته و کند پیش میرود زیراروان درمانگر باید روی ویژگی های بیمار تمرکز کند تا بتواند آنها را درمان کند.

اگر شما جزء کسانی هستید که احساس میکنید به اختلال خودشیفتگی مبتلا هستیدمیتوانید از سامانه روحیه جهت درمان کمک بگیرید.